Op vrijdagmiddag 18 juni 2021 was ik gewoon aan het werk toen Maurice belde. Het was een heel kort maar levens veranderend telefoongesprek. Het was misschien maar 5 minuten dat hij belde maar de vraag of wij naar Amerika wilde verhuizen voor het werk is gesteld. Dan zit je ineens in een rollercoaster weet je niet wat je moet denken, doen en zeggen. Je leven staat echt op zijn kop.

Ik was gewoon aan het werk het was een normale vrijdagmiddag niet heel druk en was met de laatste dingen bezig. Het laatste uurtje werken heb ik dan ook als een zombie rondgelopen en alles afgemaakt. Wij wilden dit al langere tijd, maar even naar Amerika verhuizenis niet iets wat erg makkelijk gaat zonder hulp. Dit was dus de uitgelezen kans om dit te gaan doen.

Toen we thuis waren hadden wij natuurlijk allebei honderden vragen die nog niet beantwoord kunnen worden. Maurice had een gesprekje van ca 15 minuten met iemand van de directie gehad dat is niet lang genoeg om alle vragen beantwoord te krijgen. De tijd was zo kort, omdat ze eigenlijk de week erna even om de tafel wilden, maar dat ging niet want dan zijn wij op vakantie naar Kos. Het moest toen per direct vonden ze, nog langer wachten was geen optie. De vraag werd toen gesteld of wij met ons gezin naar Amerika wilden verhuizen voor ca 2 jaar. Maurice heeft toen gelijk Ja gezegd. Hij wist dat ik ook heel graag wilde, alleen met de jongens moesten wij natuurlijk nog wel even goed overleggen. Voor meer info was geen tijd, maar dat volgt na onze vakantie. We moeten het nog wel even stil houden voor iedereen, omdat er nog niks concreet is en alles nog in de kinderschoenen staat.

Eenmaal allebei thuis valt er natuurlijk veel te bespreken en vooral te gissen. We weten immers nog niks. We besluiten om het wel met onze jongens te bespreken. Colin is rond 16:00 uur thuis en schuift aan bij ons aan de tafel. We leggen het hele verhaal voor aan hem. Ook dat de zaak hem daar ook ziet. Hij wordt hier erg emotioneel van dat de zaak hem daar ook ziet zitten en dat terwijl hij er dan pas 9 maanden werkt. Colin voelt zich hierdoor zo gewaardeerd en laat zijn tranen de vrije loop. Intussen heeft Maurice toch maar even een appje gestuurd naar de directie met de vraag: "Waar in Amerika?" Het is de bedoeling de oostkust en onder voorbehoud Georgia rondom Atlanta. Dit maakt het een stuk kleiner en iets meer overzichtelijk voor ons. Inmiddels is Dylan ook wakker en gaan we met hem ook het gesprek aan. Hij is heel enthousiast, maar hoe zit het zijn opleiding, die hij in september gaat starten. Kan hij daar ook aan het werk als bakker? Heel veel vragen ook van zijn kant. Wat ook logisch is. Voorlopig hebben wij de boys de opdracht gegeven om er eens over na te denken en alle vragen die zij hebben op te schrijven. Wij gaan een week op vakantie en dan kunnen zij het eens samen bespreken en alle vragen rustig opschrijven. Als wij dan weer terug zijn van onze vakantie dan kunnen we er weer een verder over babbelen. Wij hebben in elk geval veel om over na te denken op Kos onder het genot van een cocktail op het strand. Het komt wat dat betreft op een goed moment. We hebben alle tijd en ruimte om te praten, denken en lezen. Enige tijd geleden had ik al wat boekjes aangeschaft over verhuizen/emigreren dus die komen goed van pas nu en gaan ook zeker mee in de koffer.

Zittend op een strandbedje met een drankje ophet strand, genietend van het zonnetje en het heerlijke eten hebben wij de boekjes doorgenomen, belangrijke punten opgeschreven en aantekeningen gemaakt. Er kwamen natuurlijk ook nog meer vragen naar boven. Wat doen we met ons huis? Welke visa hebben wij nodig? Kunnen allebei de boys wel mee? Wat als we heimwee krijgen en terug willen naar Nederland? Zoveel vragen waar een antwoord op moet komen. Na een heerlijke week ontspannen en genieten moesten wij toch echt weer naar huis. Terug naar het werk en onze boys.

De boys hebben ook nagedacht en Colin wil toch wel graag wat meer weten of hij überhaupt wel mee kan. En als dit kan in welke functie de zaak hem dan ziet? Dylan wil eerst zijn opleiding afmaken. Dat moet hij ook van ons, dus dat is snel beslist. Verder weet hij nog niet wat hij daarna wil. We laten het rusten en hem verder nadenken het antwoord komt t.z.t. wel. Er is nu nog geen antwoord nodig. Voorlopig staat alle sop een laag pitje omdat er nog niks is verkocht in Amerika en dat moet eerst gebeuren voordat er verdere plannen gemaakt kunnen worden. Er loopt wel iets groots in Georgia, maar dat is nog niet verkocht. Zodra dat is verkocht kunnen de zaak en wij verder met plannen. Met de zomervakantie voor de deur zal het sowieso op een laag pitje staan. Na de zomer hopen we dat er dan meer schot in de zaak is en dat we dan meer te weten te komen. Voorlopig dus nog geduld hebben en dromen over de toekomst.