Verhuizen naar USA

Vele ervaringen rijker

Vele ervaringen rijker


Het is alweer even geleden dat ik een update heb gedeeld met jullie. Nou hier is ie dan. Kan jullie vertellen het was best enerverend de afgelopen tijd. We hebben weer een hoop geleerd zeg maar.


Allereerst iedereen bedankt die ons een kaartje heeft gestuurd. Heel erg leuk om post uit NL te vinden in de brievenbus.


Laat ik beginnen bij de dierenarts waar Joe heen moest voor kennismaking en controle. Dit verliep allemaal vlotjes en de dierenarts is een hele lieve vrouw. Zo anders dan in NL tenminste in vergelijking met onze dierenarts in NL. Die waren ook super lief hoor geen kwaad woord over, maar heel anders is het hier. Bij binnenkomst mocht ie op de weegschaal en daarna gingen we naar een behandelkamertje. De assistente komt dan eerst om te vragen hoe het gaat en waar Joe voor komt en schrijft alles op. Na een poosje komt de dokter zelf en gaat heerlijk bij hem op de grond zitten om even fijn te knuffelen en te kletsen. Dan gaat ze hem onderzoeken gewoon zittend op de grond. Hij wordt goedgekeurd op een beginnende oorontsteking na. Ook krijgt hij pijnstillers/ontstekingsremmers voor zijn artrose. De Librela prik die hij in NL kreeg is hier nog niet beschikbaar dus eerst aan de pillen dan over naar de prik als die er is. Na een dikke knuffel van de dokter voor Joe komt de assistente terug voor de betaling en kunnen we gaan. Een ervaring rijker en met een goed gevoel lopen we deur uit. Deze dierenarts is erg lief en kundig dus wij besluiten dat dit de vaste dierenarts wordt.

De ervaring kapper voor Joe. We brengen hem rond 3 uur en om half 6 gaan we maar eens horen of ie al kaar is. Hij blijkt klaar te zijn en na de betaling krijgen wij Joe weer mee. Wat een uitgedund hondje hebben wij zeg, denk dat ie een paar kilo lichter is geworden na zijn kappers bezoek. Echter de dagen na de kapper lijkt hij nog meer haar te verliezen dan ervoor het is echt heel erg. Dit heb ik nog nooit meegemaakt met hem en in NL ging hij toch ook naar de kapper om hem te verlossen van zijn losse haren. Inmiddels heb ik zelf een borstel gekocht en ben ik zelf maar begonnen met het losse haar te verwijderen. Dit gaat prima en Joe vindt het heerlijk. Elke week krijgt hij nu een borstel beurt en het losse haar wordt steeds minder. Hij blij, wij blij. Hij gaat in elk geval nooit meer naar de kapper, in elk geval niet deze.

Dan nog de ervaring Daycare. Joe ging een dagje oefenen. Wij gingen op de geboekte dag erheen met paspoort en eten voor Joe. Hij mocht niet blijven, omdat de vaccinaties niet in orde waren. Ze waren wel in orde alleen begrepen ze Joe zijn paspoort met alle vaccinaties niet. Wij weer terug naar huis en bij de dierenarts de vaccinaties op zijn Amerikaans gehad en alles weer op nieuw door gestuurd alles was akkoord. Ook een gelijk nieuwe boeking gemaakt voor een dagje spelen. Ik keek nog even in de boeking een paar dagen voor hij zou gaan en toen bleek dat het weer niet goed was. Niemand had ons hier over geïnformeerd, dus ik was er helemaal klaar mee en heb alles geannuleerd bij hen. Wij hadden gewoon weer voor Jan met de korte achternaam daar gestaan en naar huis gekund, omdat het weer niet goed was. Inmiddels hebben wij een nieuwe opvang gevonden en hem daar ook voor de vakantie geboekt. Na diverse e-mails heen en weer over vaccinaties en onze ervaring met de vorige opvang hebben wij hier een goed gevoel bij. Alle vaccinaties zijn helemaal in orde en hij mag komen eind augustus voor 2 weken. Voor onze vakantie willen wij daar nog wel even gaan kijken. Dit is ook mogelijk ze hebben rondleidingen daar. Het ziet er op de foto’s leuk uit met veel buiten ruimte en is een soort van ranch met dieren opvang in allerlei soorten en maten.

Tot zo ver de ervaringen met onze Joe. Hij heeft zijn draai gevonden en voelt zich thuis hier. Hij moet nog wel even wennen aan de warmte. Het liefste ligt hij de hele dag buiten in de volle zon, maar dat is niet zo goed idee bij 30-35 graden. ’s Morgens en ’s avonds lopen we een flink rondje met hem en de rest van de dag is hij meestal binnen. Tuurlijk gaat hij tussendoor nog even naar buiten om in het bos even zijn behoefte te doen en de benen te strekken, maar dan snel weer naar binnen.


Toen wij hier aankwamen bleek dat ons gras in de tuin erg dood was. Hier hebben wij melding van gemaakt en 2 weken geleden stonden er ineens allemaal Mexicaantjes in de tuin ons oude gras (voor zover dat er nog stond) af te graven. Vervolgens werden er allemaal nieuwe grasmatten gelegd en alle delen zonder gras netjes bedekt met dennennaalden (dat leggen ze hier heel veel neer als opvulling zoals ze in NL bijv. houtsnippers als opvulling gebruiken). Ook zijn er her en der wat plantjes geplant. Onze tuin ziet er weer keurig uit. Het gras groeit hard en we kijken nu op een mooie groene grasmat. Joe is er ook blij mee, hij vindt het heerlijk om op zijn rug door het gras te rollen. Inmiddels staat ons zwembad ook geïnstalleerd, alleen de pomp moet nog even ingeregeld worden en wij moeten ons even verdiepen in de chloor toevoeging, PH waardes en weet ik veel wat er allemaal bij komt kijken. Het is in elk geval een hele studie dat zwembad. ?


De 4th of July hebben wij ook meegemaakt hier. De dag begon heel erg nat het kwam met bakken uit de hemel vallen. Wat een slecht weer zeg. In de middag klaarde het op en werd het heel erg warm. We zijn ‘s middags naar Marietta Square gegaan en hebben daar een rondje gelopen er was een soort van braderie en allerlei kinderspelen. We zijn op een terrasje neergeploft en hebben daar de rest van de middag gezeten. Lekker mensen kijken onder het genot van een drankje. Eind van de middag moesten we even naar huis voor Joe om dan gelijk weer terug te gaan. ’s Avonds hebben we heerlijk op het terras gegeten op Marietta Square en om 10 uur begon het vuurwerk. Het was een mooi vuurwerk dat kunnen ze hier wel. Na afloop zijn we naar huis gegaan net als de rest van de mensen dus het was lekker druk op de weg. Wij hebben een leuke en gezellige 4th of July gehad.


Wij hebben 1 juli allebei theorie-examen gedaan in Alpharetta en dit gehaald natuurlijk. Op 5 juli moest ik jawel mijn rijbewijs opnieuw halen. Dit was ook een hele ervaring zeg. Wij naar “het CBR” (hier is dat DDS) in Dallas op 3 kwartier rijden vanaf huis. Komen we daar mag ik niet afrijden in een huurauto. We hadden gevraagd in Alpharetta of wij in een huurauto af mochten rijden. De mevrouw zei dat dit geen probleem was als we maar de verzekeringspapieren bij ons hebben van de auto. Dit hebben wij toen bij Avis opgehaald en alles zou oké moeten zijn. De meneer in Dallas heeft niet eens naar de papieren gekeken. Hij zag Avis en het was resoluut NO! Ik gevraagd hoe ik dan mijn rijbewijs moest halen aangezien wij zonder rijbewijs geen auto kunnen kopen hier. De meneer wist mij te vertellen dat ik dan maar een auto van iemand moest lenen!! Hoe dan?! Wij zijn hier pas net en kennen dus niemand. Dat was dan ons probleem. Ik kon weer gaan zonder afrijden. Wij hebben in de auto diverse rijscholen opgezocht, want dat was ook nog een optie. We zijn er bij 2 geweest de een was dicht en de andere zou terugbellen en dat moet nu nog gebeuren. Uiteindelijk zijn we naar Alpharetta teruggereden en daar uitgelegd wat het probleem was en dat hier was gezegd dat het wel kon. Wij werden naar een loket gestuurd en toevallig was dit dezelfde mevrouw als van mijn theorie-examen. Zij herkende mij en zei dat het gewoon kon. Uiteindelijk heeft ze het zo geregeld dat wij allebei dezelfde middag nog mochten afrijden. Dit kon dan virtueel er wordt een camera op je dashboard geplaatst, belt je op en via de telefoon worden er dan aanwijzingen gegeven en de examinator kijkt dan mee met de camera wat je doet. Wij mochten samen in de auto gaan zitten en ik ging als eerste afrijden. Als eerste moest ik in een rechte lijn achteruitrijden, daarna inparkeren “langs de weg” en dan achteruit inparkeren tussen de pylonen op de parkeerplaats van de DDS. Dit ging allemaal goed. Daarna mocht ik de weg op om af te rijden met de camera. Het was letterlijk een rondje om het park 3x links en 3x rechts incl. 2 stoplichten en ik was weer terug. De examinator kwam melden dat ik geslaagd was. Maurice moest hetzelfde doen en was ook geslaagd. Wat was dit een bijzondere ervaring. Het afrijden is echt een lachertje hier zeg. Maurice had er niet op gerekend dat hij ook af mocht rijden dus die moest thuis nog even zijn papieren ophalen. Maurice zou pas de dag erna afrijden ook in Dallas, maar door de resolute NO! bij mij wisten we al dat het niet ging lukken daar. Na de hele papierwinkel thuis te hebben opgehaald en op het DDS-kantoor te hebben afgehandeld zijn wij in het bezit van een rijbewijs. Het officiële rijbewijs wordt met de post opgestuurd en hebben wij dan ook deze week al ontvangen. Ook hebben we nu een officieel Georgia ID en kunnen wij ons overal op de juiste manier legitimeren zonder moeilijkheden en ingewikkelde vragen.


We zijn er inmiddels achter dat als de een nee zegt je het gewoon bij de ander moet gaan vragen en dat de kans dat die ja zegt zeer aanwezig is. Als ze hier twijfelen of iets kan of goed is dan is het bij voorbaat niet mogelijk, zodat ze zelf in elk geval niets fout doen. Op fouten maken worden ze hier afgerekend en kan je je baan kosten ook bij kleine foutjes.


Verder vermaken wij ons prima hier. Maurice is eind juni ook weer op reis geweest en was ik de hele week alleen thuis. Dit ging prima ik heb mij niet verveelt. Natuurlijk is het wennen om alleen te zijn zeker als je nog niemand kent, maar het is goed gekomen. Ik ben lekker paar keer wezen sporten, boodschappen gedaan en in huis gerommeld de week was zo voorbij. Eind van de week moest ik alleen naar Atlanta Airport rijden om Maurice weer op te halen. Het was heel druk op de weg en heb er 1,5 uur overgedaan om er te komen, maar het bleef wel rijden gelukkig. Het was de vrijdag voor 4th of July en veel gingen er een lang weekend tussen uit dus vandaar de druktes.

Afgelopen paar dagen is Maurice ook weer weggeweest en gisterenavond zou hij om half 10 weer landen, maar door een tornado alarm in Chicago had hij veel vertraging en landde hij uiteindelijk om 11 uur pas. Ik moest dus in het donker naar de Airport rijden dat is niet mijn hobby zeg maar. Het is allemaal gelukt en het viel reuze mee dus ook die ervaring ben ik weer rijker. Uiteindelijk waren we rond 1 uur ’s nachts weer thuis.


We zijn hier nu alweer bijna 2 maanden de tijd vliegt voorbij. Van heimwee hebben wij geen last tuurlijk missen we onze boys en familie, maar gelukkig hebben we whatsapp en face time en maken we daar ook veel gebruik van. Eind augustus zien we iedereen weer daar kijken we naar uit en zullen we ook volop van genieten.


Er staan ook weer een paar nieuwe foto’s online

Reacties

Reacties

Bianca van schie

Wat geweldig om jullie verhaal te lezen.

Joost van Leeuwen

Ik ken maus uit de tijd van RBM en van bosch inveka
Daar was hij onze uitvoerder ken het nog wel herinneren dat hij naar de kubo ging en nu de grote stap naar de states dat lijk mij ook geweldig om te emigreren maar gezin he!!
Daarom vind ik het ook zo leuk om jullie flogs te lezen
Het gaat jullie goed
Groeten uit het westland
Ps doe maus de Groeten.

Perry

Super om te lezen dat het goed gaat met jullie !!

Raymond Minkman

Leuk om te lezen hoe het met jullie gaat. Suk6

Helen

Echt heel leuk om zo met jullie mee te leven. Blijven schrijven ?

henry

leuk verhaal, en dat alles goed ga super leuk !

Ciska

Super leuk om te lezen en te volgen, wel een hele belevenis daar! Heel veel succes toegewenst!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!