De verhuizing naar Spijk in Gelderland

Na 10 dagen in het huisje op Vlugtenburg in ’s Gravenzande moesten we weer gaan verhuizen. Dit is alweer de 3^de keer in korte tijd en hopelijk ook de laatste keer voor de verhuizing naar Marietta, Georgia, USA. Deze keer gaan we een stuk verder weg namelijk naar Spijk in Gelderland. Wij hebben het heerlijk gehad op Vlugtenburg en Joe heeft ook genoten die vond het heerlijk om op het strand te rennen en uit te waaien. Dat waaien heeft het flink gedaan toen wij er zaten wat een storm is er geweest zeg, maar we hebben ervan genoten zo dicht bij zee.

Woensdag 29 maart was dan mijn laatste werkdag. Dit was een hele rare dag het dag zeggen tegen mijn lieve collega’s en werkgever. Het was dan ook best wel wat emotioneel. We houden zeker contact en als ik in de buurt ben kom ik zeker een bakkie doen en weer bijkletsen. Dat bakkie doen is voor nu nog wel wat makkelijker dan als we straks aan de andere kant van de oceaan zitten. Naast het afscheid van mijn werk moeten we ook alles weer inpakken voor de grote, hopelijk laatste verhuizing binnen NL, naar Spijk in Gelderland. ’s Avonds komen onze jongens naar ons toe en gaan we nog even een hapje eten met elkaar en dan met elkaar de auto nog even volladen voor het vertrek de andere dag. Er moeten toch best nog wel veel spullen mee, dus de auto’s zitten lekker vol. Niet alles gaat ook nog mee naar Amerika hoor. We hebben allebei 2 koffers en handbagage en daar moeten we het mee doen meer mag en kan er niet mee. Nadat alles in de auto’s staat nemen we afscheid van onze jongens, een dikke knuffel en dan gaan ze naar hun eigen huis. We zullen elkaar met Pasen pas weer zien. Intussen hebben we natuurlijk wel telefonisch contact.

De andere dag is het zover de verhuizing! We moeten 10 uur uit ons huisje en mogen pas om 4 uur in het huisje in Spijk. Na contact te hebben gehad met de verhuurster kunnen wij al vanaf 12 uur in het huisje. Super fijn dat het mogelijk is anders zou het echt even rondzwerven worden. Om half 12 gaan we rijden, we hebben eerst nog even een bakkie gedaan bij familie, rond half 3 arriveren wij in Spijk bij ons tijdelijke onderkomen voor ca 2 maanden. Het is echt in de middle of knowhere alleen maar weilanden en stukje verder ligt dan het dorp Spijk. De foto’s zal ik ook uploaden kunnen jullie meekijken. Het huisje is keurig, lekker licht en alles zit erin wat we nodig hebben. De verhuurster komt ook even hallo zeggen en kennismaken. We gaan daarna de auto’s leeghalen en alles een plekje geven in huis. Daarna moeten we nog even boodschappen doen, want de koelkast is leeg en ‘s avonds moet er wel gegeten worden. Joe vind het ook allemaal wel oké. Hij is een stuk rustiger en relaxter dan toen we naar Vlugtenburg gingen. Wij hebben alles toen eerst verhuist en daarna Joe pas meegenomen. Nu mocht hij gelijk mee en toen niet, dat scheelt ook al heel veel denken wij.

De andere ochtend worden we heerlijk wakker met fluitende vogeltjes. We hebben goed geslapen en de bedden zijn prima. Als we de gordijnen opendoen is het wel heel mooi hoor die weilanden en ruimte. Wij kunnen hier wel wennen de komende tijd. Het eerste weekend is voornamelijk wennen en de buurt een beetje verkennen. Waar zitten we, wat is er in de omgeving, welke winkels zitten waar. In Spijk in namelijk niks alleen huizen en een kerk. In Tolkamer zit een Jumbo die hadden we al gevonden op de dag van aankomst. De bakker blijkt in Lobith te zitten bij de rotonde rechtsaf i.p.v. linksaf naar de Jumbo dat is dus makkelijk. Zaterdag was het zo slecht weer dat we echt niet veel gedaan hebben. Stukje bij ons huis vandaan zit een zuivelboerderij Hof zum Walde daar zijn we even wezen kijken en hebben melk en pap meegenomen. Ik denk dat ik hier nog wel meer ga komen ze hebben mooie spullen staan, maar eerst even proeven of het wel smaakt. We zijn ook even wezen lunchen buiten de deur in Tolkamer aan de Rijn. Heerlijk gegeten en gezeten bij Kade 7 een aanrader voor iedereen die nog eens in deze buurt komt. Zondags zijn we naar de Hulzenberg gereden met Joe en hebben we daar lekker even gewandeld. Het weer was ook eindelijk opgeknapt dus lekker even eruit. Op maandag komen mijn ouders een bakkie doen en gaan we gezellig even lunchen in Tolkamer waar we zaterdags ook geweest zijn. Nu was het alleen wel goed weer met een lekker zonnetje. We hebben wel binnen gezeten hoor, aan de Rijn buiten zitten was nog best frisjes. We hebben het gezellig gehad en ze weten waar we gebleven zijn.

Maurice is hier gewoon aan het werk het is namelijk geen vakantie, dus toen mijn ouders weg waren moest hij in een meeting en ben ik met Joe een lekker stuk gaan lopen tussen de weilanden. Joe vond het heerlijk en ik heb er ook van genoten.

Zoals ik in het vorige blog al schreef moesten er nog aanvullende stukken naar de advocaat voor het visum. Daar zijn Maurice en Kubo druk mee bezig geweest en dit is allemaal aangeleverd bij de advocaat en alles is uiteindelijk op 5 april allemaal weer ingeleverd bij de USCIS. Als alles goed gaat kunnen wij dus op 19 april op interview in Amsterdam. Alles verzamelen was best nog een hele klus en er moesten nog allerlei brieven en stukken op tafel komen, maar iedereen heeft hard gewerkt en uiteindelijk is de deadline gehaald. Nu duimen op een goede uitkomst.

Aangezien het werk van Maurice gewoon doorgaat staat er weer een tripje buitenland op de planning. Op dinsdag 4 april vertrekt Maurice naar het Westland om eerst nog wat meetings aan de zaak te hebben om dan ’s avonds naar Spanje te vliegen voor een paar dagen. Donderdag vliegt hij via Amsterdam weer door naar Yorkville naar het project waar hij de afgelopen tijd ook liep. Daar is een flinke storm geweest en moet hij de schade op gaan nemen. Hij zal donderdag na Pasen weer terug zijn. Intussen zit ik hier dus helemaal alleen met Joe. Het is even wennen, maar het is ook prima zo. Ik ben opzoek gegaan naar een groenteboer en ook gevonden. In Didam zit een groenteboer daar ben ik dinsdag dan ook heen gereden en heb verse groente gehaald voor van de week. Ze hadden asperges dus gelijk maar meegenomen voor ’s avonds. Heerlijk waren ze. De boer ook nog maar even een bezoekje gebracht wat verse melk en pap gehaald. Alles wat we zaterdag gehaald hadden was lekker dus die blijft in het boodschappen rondje zitten. De groenteboer mag ook in het boodschappen ritje blijven.

Pasen staat ook weer voor de deur deze Pasen zal ik deels alleen zijn. Op 2^de paasdag ga ik naar het Westland om dan bij onze jongens te ontbijten en dan onze beide ouders nog even te bezoeken. ’s Avonds blijf ik bij de jongens slapen en dan ga ik dinsdag weer terug naar het verre Spijk.

Tot nu toe bevalt het hier prima ik kom de dagen goed door en begin nu ook weer bij te komen. De ergste vermoeidheid is weg en ontspan hier goed. Lekker met Joe hier wandelen en een boodschapje doen bevalt tot nu goed. We gaan zien wat de komende tijd verder gaat brengen.

Ik heb ook wat foto's geupload.